Çoktan Seçmeli Zihniyet

 

Çözüm üretmiyoruz. Bize sunulan çözümlerden seçmek daha kolayımıza geliyor. İlkokul çağlarından beri hepimiz böyle yetiştirildik. Kafa oraya güdülenmiş. Bir şıkkı işaretleyip kaçmak en kolayımıza geliyor. Ama sorunlar çözülmüyor işte. 

29 Mart’da seçim var. Ankara’da Gökçek mi Karayalçın mı ?  al birini vur ötekine, ikisi de kof. X şehir de A mı B mi ? Seçin birini bakalım. Hiçbiri diyebilen kaç kişi çıkacak merak ediyorum. “İçlerinden en iyisi buydu”  diye oy verenleri sevmiyorum. Kafanda hangi fikirlerle yoğrulmuş olursa olsun bir doğru olmalı ve ona hiçbirisi uymuyorsa hiçbirine oy vermemelisin bence. Oy kullanma demiyorum, gerçekten inandığın bir aday yoksa BOŞ at  diyorum. Birini seçmek zorunda değilsin diyorum. Bugüne kadar oyların % 20 si 30 u boş atılmış olsa siyasette mutlaka  farklı açılımlar ortaya çıkardı.

Toplumun geneli olarak ne istediğimizi bilmiyoruz çünkü ne istediğini bilmek birşeyler üzerine düşünmek demektir. Düşünmek zor geliyor. Hal böyle olunca basit nedenlere dayandırarak şıklardan birini seçiveriyoruz. Sırf A seçilmesin diye B ye oy atıyoruz. B de adidir ama A kadar değil diyoruz. Hepsi çalıyor kardeşim en azından C iş de yapıyor diyoruz. İş şikayet etmeye gelince en çok da politikacılardan şikayet ediyoruz sanki onları başkası seçmiş gibi.

|